kinesio_logo_2Kinesiotaping

Jest to metoda terapeutyczna, podczas której okleja się w ściśle konkretny sposób wybrane fragmenty ciała plastrami o specjalnej strukturze i właściwościach. Plastry dzięki swojej strukturze nie krępują ruchów oraz przepuszczają powietrze. Plaster posiada elastyczność wzdłużną na poziomie 130%-140% i jest zrobiony z bawełny i odrobiny akrylowego kleju. Jego grubość i struktura przypomina ludzką skórę. Taśmy nie są nasączone żadną substancją leczniczą ani nie zawierają latexu, przez co wykazują właściwości hipoalergiczne i nie powodują podrażnień skóry. Plastry odporne są na działanie wody oraz wszelkie warunki atmosferyczne, dzięki czemu kinesiotaping jest pomocną metodą uzupełniającą terapię. Dzięki tej metodzie fizjoterapeuta, prawidłowo aplikujący plastry, może mieć pośrednio wpływ, na jakość codziennej aktywności, jak i na profesjonalny trening sportowy. Teoria mówi, że kinesio tapy (plastry) przyczyniają się do zmniejszenia obrzęku skóry oraz zmniejszania stanów zapalnych, poprawiając krążenie. A dzięki odpowiedniemu naklejeniu plastra terapeuta może uzyskać redukcję napięcia na receptory skórne, co powinno procentować zmniejszeniem stopnia odczuwania bólu. Plastry mogą pozostawać na skórze około 5-7 dni. Po tym czasie ich oddziaływanie na tkankę jest znikome.

Metoda została opracowana przez dr. Kenzo Kase w latach 70-tych, zeszłego stulecia w Japonii. Wykorzystuje się w niej elastyczną taśmę (tape), o specjalnej strukturze przypominającej ludzką skórę oraz właściwościach samoprzylepnych, wodoodpornych i przepuszczających powietrze. Tape jest zrobiony  z bawełny  i niewielkiej ilości kleju akrylowego,  posiada właściwości hipoalergiczne, może pozostać na skórze 5-7 dni. Taśma aplikowana przez fizjoterapeutę na wybranych fragmentach ciała stymuluje układ krążenia i limfatyczny,  reguluje tonus mięśniowy, poprawia propriocepcję, umożliwia stabilizację zaburzonych  struktur, działa przeciwbólowo.  Kinezjotaping  znalazł zastosowanie w terapii przeciwobrzękowej, w fizjoterapii sportowej przy kontuzjach i urazach, w korekcji wad postawy, w terapii mięśniowo-powięziowej.